No cure no pay letselschade? Handel in leed!

De titel van dit artikel heeft betrekking op de winstgevendheid van het behandelen van letselschadedossiers. Die behandeling is in Nederland niet wettelijk geregeld; iedereen die dat wil, mag letselschadedossiers behandelen en mag daar ook geld aan verdienen. Hoeveel? Ook dat is amper geregeld, de kosten en het honorarium moeten ‘redelijk’ zijn. In dit artikel wordt een uitleg gegeven naar aanleiding van een recente rechterlijke uitspraak.

Letselschade is big business

Dat letselschade big business is, blijkt uit de uitspraak van de rechtbank Den Bosch van 18 november 2015. Daarin is een zaak aan de orde tussen ene heer Witlox en zijn websitebouwer. Witlox had opdracht gegeven tot de bouw van een zogenaamde fuiksite. Dat is een site die er voor de bezoeker onafhankelijk en deskundig uitziet, maar ondertussen alle potentiële klanten maar naar één persoon toe leidt, namelijk de heer Witlox. De investering die daarmee gemoeid was, was maar liefst ruim € 60.000,00. Het behoeft verder geen betoog, dat hiermee de titel van deze alinea alleen al wordt bewezen . . .

Hoe dan ook, de webbouwer had geadviseerd om niet het zoekwoord ‘no cure no pay’ in de website op te nemen, omdat haar was gebleken dat de heer Witlox daarmee slecht in de publiciteit was gekomen, namelijk vanwege het dubbel verdienen (‘eten van twee walletjes)’. De heer Witlox was de mening toegedaan dat deze zoekterm wel moest worden gebruikt omdat daar nou eenmaal heel veel vraag naar is (wat ook zo is, alleen weten de vragers helemaal niet wat dit eigenlijk inhoudt!).

Witlox merkte op enig moment dat de websitebouwer zelf ook een site had gebouwd waarop mensen konden reageren. Die zogenaamde leads werden dan aan hem aangeboden voor € 250,00 per stuk. Hoezo handel in leed? Witlox vorderde dat hij zijn investering terugkreeg omdat de bouwer oneerlijke concurrentie had toegepast. Bovendien wilde hij dat de rechtbank  aan hem een nader vast te stellen schadevergoeding zou toekennen en dat de rechtbank uitsprak dat deze vorm van concurrentie niet door de beugel kon. De rechtbank sprak dat laatste wel uit maar kende geen schadevergoeding toe. U zult denken, wie is de heer Witlox eigenlijk?

Mr. Claim oftewel: Witlox Juristen

De heer Witlox is al vele jaren actief in de letselschadebranche. Eerst was hij als advocaat werkzaam, maar de laatste jaren als letselschadejurist. Dat gaf en geeft hem meer vrijheid om de financiële afspraken over zijn vergoedingen naar eigen inzichten te regelen. Hij is met enige regelmaat in het nieuws omdat hij afspraken maakt met zijn cliënten over zogenaamde succes fees of over no cure no pay. Ridder Letselschade heeft op verzoek van cliënten de behandeling van diverse letselschadedossiers van Witlox overgenomen. Daaruit bleek dan dat Witlox zeker verstand van zaken heeft, maar ook dat hij én een vergoeding van zijn cliënt ontving (via no cure no pay) én van de partij die de schade moest betalen. De cliënten waren daarvan bovendien niet op de hoogte. Rechterlijke uitspraken waarin Witlox een vordering over dit onderwerp indient of wordt gedaagd, komen met enige regelmaat voorbij. Om enig inzicht te geven, hieronder een korte uitleg.

Vergoeding van kosten van rechtshulp

In de wet staat dat de kosten van een rechtshulpverlener naar redelijkheid moeten worden vergoed. Over wat wel en niet redelijk is, is heel veel discussie tussen de rechtshulpverleners en degenen die moeten betalen (vaak verzekeraars). Deze kosten, de zogenaamde buitengerechtelijke kosten (BGK) vormen eigenlijk een onderdeel van de schade die een slachtoffer lijdt. Eigenlijk zou diegene de rechtshulpverlener dus zelf moeten betalen en dan de kosten moeten claimen bij de verzekeraars.  In de praktijk gebeurt dat niet en claimt de rechtshulpverlener zelf, met toestemming van het slachtoffer, direct zijn kosten bij de verzekeraar. Vandaar dat er dan wordt gezegd dat er ‘gratis’ rechtshulp wordt verleend. Het dubbel declareren kan gebeuren als er een no cure no pay afspraak is en als er aan de andere kant ook geld wordt ontvangen van de verzekeraar. Dat kan wel, maar dan moet er worden verrekend. Wat eraan kosten van de verzekeraar wordt ontvangen, moet van het no cure no pay bedrag worden afgetrokken. Dat is eerlijk!

Keurmerk Letselschade

Witlox oftewel Mr. Claim, heeft geen keurmerk, Ridder Letselschade wel. Dat keurmerk bepaalt heel veel, onder andere ook dat er in principe niet mag worden betaald voor de leads. De constructie zoals de webbouwer hierboven had bedacht, mag dus niet voor een keurmerkkantoor. Ook worden no cure no pay afspraken aan banden gelegd.

No cure no pay

Indien een keurmerkkantoor namelijk een no cure no pay afspraak maakt met een slachtoffer, mag er wel vergoeding worden gevraagd van de verzekeraar, maar die moet dan worden verrekend met het no cure no pay bedrag. Dubbel declareren is dus niet toegestaan. Bovendien moet de no cure no pay overeenkomst aan bepaalde voorwaarden voldoen. Niet voor elke zaak mag no cure no pay worden overeengekomen, er moet onder meer wel sprake zijn van een zaak met onzekere uitkomst.

Wij zeggen tegen de meeste cliënten, dat een no cure no pay contract helemaal niet voordelig voor hen, maar ook niet nodig is. Immers, als de zaak van tevoren al helemaal duidelijk is, is het toch totaal niet nodig om een deel van de schade al op voorhand af te staan? Wij zeggen gewoon: wij gaan voor u aan de slag en als het niets wordt, hoeft u niets te betalen. Als het wel wat wordt, ontvangt u alles! Dus niets afstaan aan ons, wij ontvangen onze kostenvergoeding immers van de verzekeraar. En als die niet alles wil betalen, schrijven wij dat af en ontvangt u van ons geen factuur. Hoe gratis is dat?

En natuurlijk verdienen wij aan het behandelen van letselschadedossiers, anders zouden wij het ook niet doen. Maar, niet dubbel en ook niet over de ruggen van onze cliënten. Wij willen hen juist als onze ambassadeurs inschakelen en dat kan natuurlijk niet als onze verdiensten niet netjes en transparant aan de cliënt (altijd bij afloop van de zaak) worden duidelijk gemaakt.

PIV-convenant

Sommige letselschadebureaus hebben met de verzekeraars een convenant gesloten. Daarin wordt als belangrijkste item bepaald dat de hoogte van de te vergoeden BGK, afhangt van de hoogte van de schade die wordt uitgekeerd. De rechtshulpverlener wordt dus niet betaald voor wat hij doet, maar voor wat er als eindresultaat uit de bus rolt. Voor meer uitleg wordt verwezen naar elders op deze site.

Vragen over no cure no pay en de kosten van letselschade?

Wij kunnen ons voorstellen dat het voor u niet duidelijk is. Zit u met vragen over dit onderwerp, bijvoorbeeld in uw eigen letselschadedossier, dan willen wij die natuurlijk voor u proberen te beantwoorden. Belt u ons gerust: 0365220342 of klik hier voor het contactformulier.

De laatste blogs